uzak ulkelerin mutlu blogları

source
Ne kadar özeniyorum uçuk pembe uçuk mavi templateli, hd resimli, afili puntolu çoook uzak ülkelerin mutlu bloglarına..  Klavyemdeki Türkçe karakterlerin onların ekranlarına &%+^''! şeklinde çıktığı çook uzak bir ülkede yaşıyorum ben. Ve çoğunun şiş kebap teması ile tanıdığı bu ülkede ben ne zaman bir şeyler yazıyım diye klavyeyi önüme çeksem, yok diyorum şimdi doğru olmaz, acımız var, bugün olmaz cenazemiz var, bunu paylaşmam doğru olmaz diyorum bu moralle ne yazıcam ya diyorum. Aylardır bir şekilde iteliyorum şu önümde açık duran sayfayı. Arada kafam dağılsın diye açıp bakıyorum sayfalarına; meğer ne güzel dönüyor dünya, pembiş pembiş.. (çoğunlukla şu anki ruh halimden  mütevellit) uyuz oluyorum, evet.  İnsanın canı bu kadar yanınca zaman durdu zannediyor ya, ama bir bakıyorsun dünya dansöz gibi. Ondan herhâlde. Neyse.

Yorumlar

  1. bence aksine böyle zamanlarda güzel, iç açıcı paylaşımlar yapılmalı.. o acıları yaşayanlara hiçbir şey ifade etmeyen, toplum baskısıyla oluşmuş, birbirinin kopyası, 2 gün sonra unutulacak, yeni çağ internet kınamalarının yerine..:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok haklısın, ne olursa olsun plastik gözyaşları yerine küçük tebessümler bırakmaya çalışmak lazım arkamızda, bir şekilde :(

      Sil
  2. Aynı şeyi düşündüm inanın.Yazmak istiyorum yazamıyorum. İnstagram'a giriyorum, farklı ülkelerden mutlu fotoğraflar görünce resmen kıskanıyorum. Sonra kıskançlık da kötüdür diye kendime kızıyorum. Sonra tekrar olan biten aklıma geliyor üzülüyorum. Vs. vs. vs...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar